Poczynając od 01.01.2021 r., oraz po uwzględnieniu zmian wprowadzonych z dniem 01.01.2022 r. podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: updop), tzw. CIT mający siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie korzystający z ryczałtowanego opodatkowania (dawniej CIT Estoński) mogą zaliczać w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisy z zysku osiągniętego za poprzedni rok, dokonywane na fundusz na cele inwestycyjne. Środki funduszu mogą być wydatkowane wyłącznie na ściśle określone przez ustawodawcę w art. 15 ust. 1hba updop cele inwestycyjne, tj. na:
- nabycie fabrycznie nowych lub wytworzenie środków trwałych zaliczonych do grupy 3–8 KST, z wyłączeniem samochodów osobowych, środków transportu lotniczego, taboru pływającego oraz innych składników majątku służących głównie celom osobistym udziałowców, akcjonariuszy lub członków ich rodzin,
- zapłatę opłat ustalonych w umowie o korzystanie z ww. środków trwałych (z wyłączeniem umowy leasingu operacyjnego), w części stanowiącej spłatę ich wartości początkowej.
Podatnik powinien powyższych wydatków inwestycyjnych dokonać nie później niż w roku podatkowym następującym po roku, w którym dokonano tego odpisu, a w przypadku gdy złoży do właściwego naczelnika urzędu skarbowego informację o planowanych inwestycjach termin ten można wydłużyć do 3 lat.
Powyższe sprowadza się do tego, że podatnik dysponując wolnymi środkami, planując wydatki inwestycyjne może kształtować wysokość kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym, do wysokości osiągniętego w roku poprzednim zysku, nie zaniżając przy tym wyniku rachunkowego.
